O ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ρομπέρτο Σαβιάνο, ο οποίος έγινε διάσημος πριν από τρία χρόνια με το βιβλίο «Γόμορρα», μια μαύρη βίβλο για τα εγκλήματα της ναπολιτάνικης Καμόρα, εμφανίστηκε στην ιταλική τηλεόραση και μίλησε για βιβλία όπως το δικό του: βιβλία «non grati» (απαγορευμένα) από συγγραφείς οι οποίοι υπέστησαν διώξεις γιατί τόλμησαν να τα γράψουν.
Βιβλία πιο επικίνδυνα από πυρηνικά όπλα, από τους «Σατανικούς στίχους» του Σαλμάν Ρούσντι ως τα ριψοκίνδυνα ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Αννας Πολιτκόφσκαγια, η οποία δολοφονήθηκε στη Μόσχα στις 7 Οκτωβρίου 2006. Για αυτά και για πολλά άλλα μίλησε ο 30χρονος Σαβιάνο, ο οποίος ζει υπό 24ωρη αστυνομική προστασία, αφού η Καμόρα τον έχει επικηρύξει. Εμφανίστηκε στην εκπομπή «Che Τempo Che Fa» και μαζί με τον παρουσιαστή της Φάμπιο Φάτσιο αναφέρθηκε σε περιπτώσεις συναδέλφων του που γνώρισαν τη λογοκρισία από κυβερνήσεις ή οργανώσεις καταλήγοντας να ζουν όπως και ο ίδιος: κυνηγημένοι.
Ορθιος, γύρω από ένα οβάλ τραπέζι, μνημόνευσε όλους εκείνους τους συγγραφείς που η ζωή τους άλλαξε δραματικά μετά την κυκλοφορία ενός βιβλίου τους. Ο κ. Ρούσντι, μετά τον «φετφά» που κήρυξε εναντίον του ο αγιατολάχ Χομεϊνί τον Φεβρουάριο του 1989, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει μόνιμα στο Λονδίνο προκειμένου να σώσει τόσο τη δική του ζωή όσο και αυτή της οικογενείας του. Ο τούρκος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ ήταν «ένας ρομαντικός κομμουνιστής που στα έργα του μίλησε για τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 28 ετών», όπως είπε ο κ. Σαβιάνο.
Και επίσης ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, πολέμιος των φασιστών του Φράνκο στην Ισπανία, πλήρωσε την τέχνη του με τη ζωή του. Στην ίδια λίστα ο κ. Σαβιάνο συμπεριέλαβε τον ομοφυλόφιλο λογοτέχνη Ρεϊνάλντο Αρένας, «ο οποίος φυλακίστηκε επειδή εναντιώθηκε στο καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα».
Στην ίδια εκπομπή ο διάσημος ιταλός συγγραφέας παρουσίασε άλλα δύο αγαπημένα του «απαγορευμένα βιβλία».
Το ένα είναι το «Ζωή και πεπρωμένο», «ένα από τα λογοτεχνικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα, γραμμένο από τον Βασίλι Γκρόσμαν», το οποίο απαγορεύτηκε στη Σοβιετική Ενωση του 1960. Και το άλλο, το «Μυστικό ημερολόγιο του Πούτιν: Ρωσικό χρονικό» της ρωσίδας δημοσιογράφου Αννας Πολιτκόφσκαγια, η οποία ασκούσε κριτική στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σημερινή Ρωσία και δολοφονήθηκε από αγνώστους.
